“Motion picture (film)” ile “animasyon (canlandırma)” eserleri sinemanın doğuşu ile birlikte zaman içinde birbirlerini destekleyip aynı zamanda çatışarak yedinci sanatı günümüze kadar getirmişlerdir. Bu yazıda bu iki dal için de önemli olan “hikaye panosu” yani “resimli taslak” yani “resimli senaryo” yani hepimizin bildiği “storyboard” tekniği için zemin oluşturacak “sinematografi”nizi geliştirecek kaynaklardan bahsedeceğim.
Film ile çizgi film ayrımı ve bunların üstüne kurulan tartışmalar bu sanat dallarıyla ilgileneler için anlam teşkil etmez. Bu tartışma sadece fan seviyesinde gerçekleşir; çünkü üretimde olan sanatçılar bilir ki kullanılan araçlar aslında aynıdır. Bu kavram için bazı yerlerde “resimli taslak” kullanılsa da ben “hikayepanosu” terimini kullanacağım.
“Hikayepanolama” (storyboarding)’da öyle bir araçtır ki aslında hikayesi olan her yapıt için kurgulama ve sahneleme gibi ihtiyaçları karşılamak için kullanılır. Çizgi romanlarda da taslak aşamasında sanatçılar doğal olarak bu yöntemi kullanmak durumdadırlar ek olarak sayfa düzeni de devreye girer.
Storyboard ve animatik konusuna bundan dört yıl önce değinmiştim. Bu süreçte Kanada’da sistemi gördüm, şimdi de İngiltere’de endüstriye entegre olmaya çalışıyorum. Yeterince tecrübe kazanınca da ülkeye dönüp stüdyo açacağım plan bu, başından beri. Ama zormuş o işler neyse… Özetle hikayepanosu işini önemsiyorum; çünkü kaliteli kurgunun altında bu resimli taslaklar yatıyor ve bu sayede yönetmenler eserlerin karmaşık hikaye örgüsünün altından kalkabiliyor.
Hikayepanoları, yönetmenlerin deneme yanılma yöntemleriyle yıllar içinde oluşturduğu sinema dilinin uygulanma zeminidir. Bu zemin aynı zamanda çizgi romanlar ve animasyonların sahne tasarımında da kullanılır. Müzikte altyapıyı oluşturan armoni bilgisi ne kadar önemliyse sinematografik eserlerde sinema tekniği o derece önemlidir. Sinema tekniğine ait hiç bir bilgisi olmayan iyi bir izleyicinin tam olarak açıklayamadığı o ekşi hissin bir başka sebebi de bu altyapı eksikliğinden kaynaklanabilir. Öncelikle sanatçılar olarak tekniği iyi öğrenelim, onu uyarlamak ise kişisel tercihlerimize kalsın.
Bu kadar uzun bir girişten sonra artık başlayabilirim. Hikayepanoculuğumuzu ve daha doğrusu sinematografik kafamızı geliştirecek birkaç belgeselden ve YouTube kanalından söz etmek istiyorum.
Not: İnternet’te bulunmayanları listeye eklemiyorum çünkü ben de bu kaynaktan besleniyorum. Lütfen “nereden, nasıl bulurum” diye sormayın çünkü bu bilgi de İngilizce bilmek gibi bu iş için şart. Her zaman dediğim gibi “bilgiye ulaşma yetisi” hayatınızın her alanında ihtiyacınız olacak temel edinimlerden olmalı.
Çağımızda bir şeyler öğrenmek isteyenler için bilgi kıtlığı değil fazlası sorunu var. Bu yığınlar içinde size el emeği göz nuru bir seçki sundum; bunlara ek olarak kaliteli önerileriniz varsa yorumlara beklerim.
Bir cevap yazın