VFS ACA “Animation Concept Art” programındaki 2. ve 3. dönem de bitti. Çok yoğun çalıştığımızı için detaylıca yazmaya ancak “spring break” tatilinde fırsat bulabildim. Fakat Instagram’dan imkan buldukça görüntüler paylaşmaya çalıştım. Şaka maka 6 ay olmuş vay be…
Bu dönemde Dijital Painting dersinde renk denemelerine geçtik. Özellikle dijital boyamada renk ciddi bir baş ağrısı. İlk dönem neden sadece gri takıldığınızı daha iyi anlıyorsunuz. Dönemin temasını belirleyen en önemli ders olan Design Studio 2’de “Environment” (Çevre/Mekan/Bina) tasarımına geçtik. Bizim grubun görevi Italo Calvino’nun “Görünmeyen Şehirler” kitabındaki “Baucis” şehir metaforunu “Blade Runner” atmosferinde işlemekti. İşledik.
Artstation hesabımda proje detaylarını görebilirsiniz. Environment Design’da şanslıydık halen bir stüdyoda bu işi yapan Kiersten Eagan gibi çok iyi bir hocamız vardı.
Bu dönem ders dışında da çok doluydu çünkü oyun tasarım bölümüne ve klasik animasyon bölümüne ayrı ayrı arkaplanlar çizdim. Biri aşağıda. (Film olmasına daha çok var.)
Bir diğer önemli dersimiz storyboard idi. Bu derste bize iki sayfa gerçek bir animasyon dizisinin senaryosunu verdiler biz de bunu animatik‘e çevirdik. Bir sahnesi burada.
İki ay bu telaşe içinde geçti bir de baktık ki 3. dönem başlamış.
VFS ACA Term 3 – Character
Bu dönemde başımıza Disney emektarı Mark Pudleiner vardı. Diğer tüm dersler karakter tasarımı konusunu destekleyecek şekilde tasarlanmıştı. Adamın anıları bile ders konusu olabilir o derece.
Photoshop bilgimize çok şey katan Ken Henderson‘un verdiği Digital Painting dersinde vites arttırdık ve iki güzel iş çıkarttık biri araç diğeri ise mekan Photoshop’uydu. Araç için bir Eskişehirli olarak malum ünlü Devrim arabasını seçtim ve onu Geleceğe Dönüş arabasına çevirdim.
Mekanda ise Türkiye’deki yaşamımın diğer yarısnı işgal eden İstanbul’u ele aldım. Kız Kulesi ve Galata Kulesini uçurdum. Umarım mutlu olurlar.
Karakter tasarımı görevimiz ise “Monster Prom” (Canavar Balosu), Preschool (Okul öncesi) ve Sci-Fi (bilimkurgu) konularının birleştirmekti. Hiç şanslı sayılmam. Prom mezuniyet balosu demek ama okul öncesi için yapacaktım. Konu da değiştiremiyorduk oh.
Neyse problemi dans eden (balo) robot ayaklı (bilimkurgu) dev salyangoz (canavar) tasarımı ve arkadaşları ile çözdüm.
Kahramanlarımız “Singing in the Rain”den bir sahneyi canladırıyor. Fakat sadece bunu yapmadık tabi bunların farklı kombinlerdeki kostümleri farklı yüz ifadeleri ve çeşitli pozları da tasarladığımız pakete dahildi. (Proje detayı için Artstation.)
Dönem sonu sunumundan sonra bir de baktık ki 6 ay geçmiş. Tam ortadayım şu an.
Zorluklar
Geçen dönem bahsettiğim zorluklar detaylanarak devam ediyor. Yabancı işçi çalıştırmak gerçekten firmalar için büyük külfet. Devlete “sponsorluk masrafı” denen yabancı işçinin harç bedeli olan bir ücreti vermeye hiçbiri yanaşmıyor. Çalışma izini olan birini almak yerine niye masrafa girsin. Çalışma izni (Work Permit / Permit of Residency / PR) denilen şey çok mu zor? Eskiye nazaran zor. Herkes Kanada’ya gelecem diye uğraşmasa bunların da burnu bu kadar havaya kalkmazdı. Bunu biraz da bu göç olayları zorlaştırıyor. İşin en kötü yanı VFS özel okul ve “Postgraduate Education” statüsünde ve bir senelik olduğu için +1 sene PR vermiyorlar. Bunu edinmek için başka bir okula misal BCIT’de işletme master’ı yapmak gerekiyor ki böyle bir hakkımız olsun. De ne alaka yarabbi bıktım artık okullardan. İnsanlar sırf oturma izini almak için okula başlıyor. Büyük bir pazar oluşmuş durumda. Devlet okulu buldum diye sevinmeyin. International student’lar dan fazladan ücret alınıyor ve yine özel okul ile aynı fiyata geliyor. Kabaca söyleyeyim, burada yasal bir sene geçirmek 30000 CAD bunu ikiyle çarpın çünkü bir o kadar da yaşam masrafınız olacak. 60 bin kanada doları lazım. Akıllı işi değil yani. Hadi iş garantisi olsa bir derece, o garanti de yok. İnsanlar sınırlara dayandıkça, dünyada huzursuzluk arttıkça bu iş daha da zorlaşıyor.
Bir cevap yazın