Animasyon ve Konsept Sanatı
Kişiler nasıl yapmış köşemizde bugün Türkiye’nin incisi göz bebeğimiz Koff Animasyon’un 2017’de yaptığı Müslüm Gürses canlandırma filminin kamera arkasına bakıyoruz. (Filmi hâlâ izlememiş olanlar yukarıda bulabilir.)
Disney animasyon üretiminin nerelere gelebileceğini gösteren iyi bir örnek ve neden bizde de böyle bir oluşum olmasın diyor insan? Bu konu üzerine uzun zamandır düşünüyorum, hatta bu konuda dünya çapında kabul görmüş okullardan birinde eğitim de aldım, bu konuda yol katetmiş belli başlı ülkelerde bulundum ve animasyon endüstrisinden insanlarla tanışma fırsatı edindim.
Yapılması gerekeni Özgür Demirtaş hocamız gibi özetlemek gerekirse “yapısal reformlara ihtiyacımız var”. Günü kurtaracak bireysel başarılar bizi gururlandırsa da tabanı sağlamlaştıramadığımız sürece ülkeden bir Disney (Pixar), Ghibli, Cartoon Salon çıkartmamız zor.
Kimse gelmiş geçmiş en iyi fizikçilerden, zeka küpü Albert Einstein’nın (1879-1955) İngilizcesine bakıp şahsiyetine laf etmeye cesaret edemez. Maalesef Türkiye insanları ve anadili İngilizce olmayan birçok insan (ESL / L2 people) kendine o kadar güvenmiyor.
[Okumaya devam et…]
“Motion picture (film)” ile “animasyon (canlandırma)” eserleri sinemanın doğuşu ile birlikte zaman içinde birbirlerini destekleyip aynı zamanda çatışarak yedinci sanatı günümüze kadar getirmişlerdir. Bu yazıda bu iki dal için de önemli olan “hikaye panosu” yani “resimli taslak” yani “resimli senaryo” yani hepimizin bildiği “storyboard” tekniği için zemin oluşturacak “sinematografi”nizi geliştirecek kaynaklardan bahsedeceğim.
Not: Yukarıdaki görsel “Not Another Wizard of Oz Remake” adlı konsept sanatı projem için hazırladığım storyboard’a aittir.
Geçmiş ustalara nazaran günümüz sanatçılarının teknik anlamda birçok eksiği olmasına karşın, eski ustaların aklının ucundan dahi geçemeyecek birçok da avantajımız bulunmakta. Bunların başında bilgisayar ve özellikle de sanal gerçeklik yer alıyor. Bu sayede gidemediğimiz yerlere gidebilir, deneyimleme şansımızın olmadığı yerleri deneyimleme fırsatı bulabiliriz. Tabi gerçeği gibi olmaz ama paramız buna yetiyor n’apalım. Bir uçak parasına SG (VR) teşkilatı kurabiliyoruz.
[Okumaya devam et…]
Robotik Sandalye (2006), yönetmenliğini Peter Lynch’in yaptığı, sanatçı Max Dean‘ın, endüstriyel tasarımcı Matt Donovan’ın ve Cornell Üniversitesinden Mekatronik Profesörü Raffaello D’Andrea’nın 1984’te düşünüp ancak 2006’da gerçekleştirebildikleri projenin kısa filmi.
[Okumaya devam et…]
Animasyon felsefesi de olur mu? demeyin. Her şeyin felsefesi olur. Felsefe iyi bir şeydir. Aşağıda, animasyon kitaplarından edindiğim bilgilerle oluşturduğum, canlılık ve hareket üzerine geliştirdiğim animasyon belitlerini (postülatlarını) sıraladım. Animasyonun neliği ve canlandırma sanatçısının rolü üzerine içime sinen bir deneme oldu.
[Okumaya devam et…]
Virtual Reality (VR) okunuşu /viar/ Türkçe adıyla Sanal Gerçeklik (SG) teknolojisi kapıda. Bu sadece oyun severler için heyecan verici bir gelişme değil; aynı zamanda biz tasarımcıların üretim boru hattında (pipeline) güncelleme yaratacak bir gelişme. VFS’te konsept sanatı okurken okul VR/AR Tasarım ve Geliştirme bölümünü açmak üzereydi. Şu sıralar ilk öğrencilerini eğitmeye başladı. Bu konuda uzmanlaşmış tasarımcı, zanaatçı ve sanatçılar seneye piyasaya çıkacaklar ve dönüşüm yavaş yavaş başlayacak. Artık dijital görselleri 2 boyutlu LCD monitörler yerine, 3 boyutlu sanal ve sonsuz çerçeveye sahip bir ortamda üretilecek. Çizim, tasarım, modelleme ve hatta animasyon bile SG gözlüklerini çıkartmadan yapılabilecek. Fakat önce sanal gerçeklik nedir onu anlatalım, sonra da tarafımca denenmiş yazılımları teker teker tanıyalım, yorumu siz yapın.
[Okumaya devam et…]
Evet, sonunda sanatımın ustası (master of art) oldum. Hacettepe Grafik Tasarım bölümüne giriş sınavından, aldığım derslerden ve bu arada Kanada VFS ACA’deki eğitim maceramdan bahsetmiştim. Geriye yarım kalan tezimi tamamlamak ve animasyon uygulamasını yapıp tezi savunmak kalmıştı. Hacettepe maceramın son bölümünü sizlerle paylaşıyorum.
