Ozgur Serdar Altunoglu

Animasyon ve Konsept Sanatı

Sinema Dili Atölye Notları @ Gümüşlük Akademisi

Tarih:
Kategori: Eğitim, Sinematografi

Yedinci sanat pahalı bir uğraşı ve tek başına gerçekleştirmek zor.  Animasyon yapacaksanız ve projeniz için Kültür Bakanlığı veya Bilmemne Festivalinden destek isteyecekseniz senaryo yazımı hakkında bir şeyler biliyor olmanız gerekir. Ben de bu niyetle Gümüşlük Akademisindeki Ümit Ünal‘ın Sinema Dili atölyesine katıldım. Atölye üç günlüktü ve bir çok önemli noktayı fark etmemi sağladı.

Hocamız “Senaryo yazmayı öğrenmek en az altı aylık bir süreç, bu atölyede size sinemanın dili hakkında giriş niteliğinde bir şeyler anlatacağım” dedi. İyi de dedi; çünkü benim konu ile ilgili hiç bir bilgim yoktu. Neyse işte ben de atölyeden kalan şeyleri kısa kısa yazayım dedim. Lafı uzatmadan aldığım notlara bir bakalım:
[Okumaya devam et…]

Okula Hayır Sitesi (Agos Şapgir Röportajı)

Tarih:
Kategori: Eğitim, Site Bilgisi

Ön Bilgi: Bir zamanlar hevesle tasarladığım, ama tutmayan, daha sonra Tumblr’a taşıdığım Okula Hayır sitesinin hikayesi. Sitenin bana en olumlu getirisi Agos gazetesi Şapgir ekibinden Sevag Beşiktaşlıyan’ın beni bulup bir röportaj gerçekleştirmesiydi. Röportaj metni ise aşağıda:


[Okumaya devam et…]

Okumaya öğrenmeye değil de yıllarımı çalan o tekdüze Okula Hayır!

Tarih:
Kategori: Eğitim, Felsefe, Site Bilgisi

Lise yıllarında pek de başarılı bir öğrenci olduğum söylenemez. Felsefe okumaya başladıktan sonra bunu da sorgulamaya başladım hele kardeşimin de okul sevgisi dibe vurunca canıma tak etti ve evet, yine hiç üşenmedim ve bunun için de bir web sitesi yaptım. Napıyım işim bu. Belki marifet değil ama aklınıza eser de Google’da “okula hayır” diye aratınca ilk bu site çıkıyor. Hatta utanmadan aynı isimde çirkin bir font da yaptım. Site manifestosu da şu şekilde:
[Okumaya devam et…]

Bir Horoz Öyküsü: Horoz Zamanı @ Gümüşlük Akademisi – Müge İplikçi Edebiyat Atölyesi

Tarih:
Kategori: Hikâye

21 Haziran 2012 (En uzun gün)
Müge İplikçi Edebiyat Atölyesi

Bir edebiyat atölyesindeyim ve bir horoz öyküsü yazacağımdan henüz haberim yok. Hava sıcak. Su şişeleri, fanlar, açık pencereler, açık kapılar… Hiç biri serinlemeye yeterli değil ve atölye insanlarla dolu: 11 kadın 1 erkek. İlk ders olduğundan, herkes kendini tanıtmaya başlıyor, derken bir horoz sesi “Üürürüüü üürürüüü!!!” Horoz o kadar yüksek sesli ötüyor ki birbirimizi duyamıyoruz. Sonra toplumsal cinsiyet rolleri devreye giriyor ve bahçe şamanı Latife “Haydi Serdar, şu horozu kovala!”

İşte atölye hikâyem böyle başladı. “Kahramanın Sonsuz Yolculuğu” kitabı ve Müge İplikçi rehberliğinde bir yolculuğa çıktık. Üç günlük yoğun bir yazı seyahatiydi. Eve dönüp denize ayağımı bile sokmadım dediğimde şaşırdı evdekiler. Öyle tatil mi olurmuş. Fiziki suyu boş verin dedim, boğucu şehir yaşantısından çıkıp usta yüzücü Müge Hocayla edebiyat sularında kulaç attık ne diyorsunuz? Ama fazla açılmadım. Önemli olan eğlenmekti zaten ve ortaya neşeli bir hikâye çıktı. Lafı fazla uzatmadan hikâyeye geçelim ne dersiniz.


[Okumaya devam et…]